Biogramy uczestników i uczestniczek

członkini kierownictwa Zentrum Liberale Moderne, think tanku działającego w obszarze edukacji obywatelskiej i współpracy międzynarodowej. Pracowała m.in. jako ekspertka i kierowniczka biura rzecznika ds. polityki europejskiej frakcji Bündnis90/​Die Grünen w Bundestagu, współpracowała z Niemieckim Towarzystwem Polityki Zagranicznej (DGAP) i Uniwersytetem Europejskim Viadrina, ostatnio kierowała warszawskim biurem Fundacji im. Heinricha Bölla.

Zajmuje się procesami demokratyzacji, wymianą kulturalną i społeczną angażując się na rzecz przezwyciężania stereotypów narodowych i integracji europejskiej. Irene Hahn-Fuhr publikuje w różnych mediach i poza działalnością w Zarządzie FWPN jest m.in. członkinią Rady Fundacji „Krzyżowa” dla Porozumienia Europejskiego i Grupy Kopernika.

autorka, dziennikarka, pracowała m.in. dla dziennika Frankfurter Allgemeine Zeitung i Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung, również jako korespondentka zagraniczna z Moskwy i Teheranu. W latach 2013–2021 pracowała dla tygodnika „Der Spiegel”. Od 2022 do maja 2025 była zastępczynią rzecznika rządu i zastępczynią szefa Biura Prasy i Informacji rządu federalnego Niemiec. Jej książka „Czego nie pamiętamy” była nominowana do Nagrody Lipskich Targów Książki 2022 i zdobyła Karkonoską Nagrodę Literacką 2023.

krytyk, filolog, eseista, redaktor i tłumacz, doktor nauk humanistycznych. Przez wiele lat dyrektor programowy Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada. Od 2024 roku dyrektor Instytutu Książki.

studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytecie w Lipsku. Absolwentka studiów podyplomowych z zakresu administrowania funduszami unijnymi w Szkole Głównej Handlowej. Od 2008 r. koordynatorka projektów w Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Od 2018 r. jako Associate Fellow współpracuje z Niemiecką Radą  Stosunków Zagranicznych (DGAP) w ramach Centrum Ładu i Zarządzania w Europie Wschodniej, Rosji i Azji Środkowej. W latach 2016-2018 był pracownikiem DGAP odpowiedzialnym za tematykę Europy Środkowej i Wschodniej.

Doradca ds. mediacji dotyczących Ukrainy w Zentrum für Friedenseinsätze. Od 2015 r. pełni także funkcję współpracownika naukowego w Centrum Zarządzania i Kultury w Europie na Uniwersytecie w St. Gallen.

W latach 2012-2014 pracował jako asystent naukowy w Instytucie Slawistyki na Uniwersytecie w Lipsku, gdzie zajmował się zagadnieniami związanymi z Ukrainą i Rosją.

Od 2001 do 2010 r. w Centrum Nauk Humanistycznych Historii i Kultury Europy Środkowo-Wschodniej na Uniwersytecie w Lipsku prowadził badania nad postsowiecką Ukrainą. Doradza posłom do Bundestagu i Parlamentu Europejskiego w kwestiach dotyczących Ukrainy.

urodzony w 1982 r. w Berlinie, studiował historię i nauki polityczne w Berlinie i Waszyngtonie, doktorat obronił na temat historii amerykańskiego państwa opiekuńczego. Pracował m.in. jako zastępca dyrektora muzeum The Kennedys (w latach 2008–2010). Był dyrektorem zarządzającym przedsiębiorstwa społecznego Studio2B (w latach 2012–2019), współpracował z komisją parlamentarno-ekspecką (Enquete-Kommission) Bundestagu ds. kształcenia zawodowego w świecie cyfrowym (w latach 2019–2020). Działa w wielu zarządach i radach organizacji proeuropejskich, m.in. w Ruchu Europejskim Niemcy i Towarzystwie Europejskich Akademii.

analityczka programu Unia Europejska. Jej obszary badawcze to Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE, w tym m.in. sankcje, polityka rozszerzenia UE i unijna dyplomacja oraz relacje UE z państwami wschodniego sąsiedztwa. Studiowała nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz ukończyła studia podyplomowe w Kolegium Europejskim w Natolinie.

felietonistka specjalizująca się w problematyce zagranicznej i przewodnicząca komitetu redakcyjnego dziennika "Le Monde". Jej teksty ukazują się również w "Financial Times" i "New York Times" w sekcjach opiniotwórczych.

W latach 2010-2011 była redaktorką naczelną "Le Monde". Dołączyła do gazety w 1987 r. jako korespondentka z Moskwy. Następnie pełniła funkcję korespondentki z Europy Wschodniej i Środkowej, a także korespondentki z USA z siedzibą w Waszyngtonie. Była też szefową nowojorskiego biura gazety oraz reporterką terenową w Azji – wówczas miała siedzibę w Singapurze.

Przed dołączeniem do "Le Monde" Sylvie Kauffmann pracowała dla Agence France-Presse jako korespondentka zagraniczna w Londynie, Nowej Kaledonii (Południowy Pacyfik), Warszawie i Moskwie.

Ukończyła Faculté de droit d'Aix-en-Provence, Institut d'Etudes Politiques d'Aix-en-Provence, Universidad de Deusto (Bilbao, Hiszpania) i Centre de Formation des Journalistes w Paryżu.

Sylvie Kauffmann jest autorką książki o Francji, Niemczech i Rosji Putina pt. "Les Aveuglés - Comment Paris et Berlin ont laissé la voie libre à la Russie" (2023, Editions Stock).

Redaktorka „Pisma”, jego naczelna w latach 2019–2024, wiceprzewodnicząca Rady Polskich Mediów, członkini Press Club Polska. Reporterka i laureatka Grand Press 2017 w kategorii „wywiad”. Autorka książek: "Pani Stefa" (Czarne, 2015), "Środki transportu" (Wydawnictwo Literackie, 2019) współautorka (z Marcinem Dziedzicem) książki "Teraz ’43. Losy" (Wielka Litera, 2018). We wrześniu 2021 roku ukazała się książka, którą napisała z Agnieszką Jucewicz: "Dom w butelce. Rozmowy z Dorosłymi Dziećmi Alkoholików". Jurorka Poznańskiej Nagrody Literackiej, Watch Docs 2024 i All About Freedom Festival 2024. Kuratorka (wraz z Małgorzatą Lebdą) Festiwalu Europejski Poeta Wolności.