Rada

Catrin Czyganowski – od lipca 2019 r. zastępczyni kierownika referatu ds. Europy Środkowej w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 2008 roku wstąpiła do służby zagranicznej. W latach 2010-2013 pracowała w referacie ds. Bałkanów Zachodnich niemieckiego MSZ, w latach 2013-2016 była zastępczynią kierownika wydziału kultury Ambasady Niemiec w Pekinie, a w latach 2016-2019 – kierowniczką wydziału ekonomicznego Ambasady Niemiec w Belgradzie.

Catrin Czyganowski ukończyła podwójne studia niemiecko-francuskie na Uniwersytecie w Pasawie (dyplom Kulturwirt – francuskojęzyczny obszar kulturowy) oraz stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Marca Blocha w Strasburgu, a także studia europejskie na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie.

Fot. Maciej Czerski

Historyk i politolog, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. W 1969  roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, tam doktoryzował się w 1976 na podstawie pracy „Okupant niemiecki wobec szkolnictwa polskiego na terenie Generalnej Guberni w okresie drugiej wojny światowej (1939-1944)”. Na przełomie lat 70. i 80. XX w. współpracował z Niezależną Oficyną Wydawniczą. Od 1993 do 2016 roku był pracownikiem naukowo-badawczym Instytutu Studiów Politycznych PAN, tam habilitował się w 1999 na podstawie pracy „Propaganda i indoktrynacja narodowego socjalizmu w Niemczech 1919-1945”. W 2007 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1999-2000 jako profesor gościnny wykładał na Uniwersytecie Johannesa Gutenberga w Moguncji. W latach 2002-2006 był dyrektorem Stacji Naukowej PAN w Berlinie,  a od 2012 do 2016 roku sprawował funkcję dyrektora Instytutu Studiów Politycznych PAN. W latach 2002-2015 był także wykładowcą w Collegium Civitas w Warszawie. Obecnie profesor i nauczyciel akademicki na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Za książkę „Propaganda i indoktrynacja narodowego socjalizmu w Niemczech 1919-1945” otrzymał nagrodę Klio (Warszawa 1999) i Nagrodę im. Jana Długosza (Kraków 2000), za publikację „Polska i Polacy w propagandzie narodowego socjalizmu w Niemczech 1919-1945” nagrodę Klio (Warszawa 2006) i Nagrodę im. Joachima Lelewela (Warszawa 2008). Jest także tłumaczem i edytorem polskiego wyboru „Dzienników” Josepha Goebbelsa (tom 1-3, wyd. 2013-2014). Pracuje nad krytyczną edycją w języku polskim „Mein Kampf” Adolfa Hitlera.

Fot. Maciej Czerski

Profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Historii PAN (w latach 2005–2016 kierownik Pracowni Historii Niemiec i Stosunków Polsko-Niemieckich IH PAN w Poznaniu) oraz Akademii im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim. Członek Rady Instytutu Zachodniego w Poznaniu.

Autor kilkudziesięciu monografii naukowych poświęconych historii Prus i Niemiec w XIX i XX wieku oraz dziejom stosunków polsko-niemieckich oraz historii myśli politycznej. Zajmuje się również historiąXX-wiecznych ludobójstw. Napisał m.in.: „Prusy, Rosja i kwestia polska w myśli politycznej Constantina Frantza 1817–1891” (Warszawa 1999), „Cenzura pruska w Wielkopolsce w okresie zaborów” (Poznań 2001), „Pierwszy Holocaust XX wieku” (Warszawa 2004), „Niemcy i racja stanu. Myśl polityczna Jacquesa Bainville’a” (Warszawa 2005), „Hohenzollernowie” (Poznań 2016). Publikował m.in. na łamach „Zeitschrift für Ostmitteleuropa – Forschung” i „Jahrbuch für die Geschichte Mittel- und Ostdeutschlands”. Jest współautorem i redaktorem wielotomowej „Historii Prus” powstałej w IH PAN. 

Fot. Maciej Czerski

Historyk i politolog. 

Od 1990 roku w Instytucie Studiów Politycznych PAN w Warszawie. Obecnie kieruje Zakładem Studiów nad Niemcami, jest redaktorem naczelnym „Rocznika Polsko-Niemieckiego” oraz członkiem kolegium redakcyjnego „Dziejów Najnowszych”. Wykładowca w Uczelni Łazarskiego w Warszawie. W latach 2010-2015 był w Radzie Naukowej Fundacji „Flucht, Vertreibung, Versöhnung” w Berlinie. Jego zainteresowania badawcze obejmują problematykę mniejszości narodowych w Polsce, stosunków polsko-niemieckich w XX wieku, przymusowych migracji w Europie Środkowo-Wschodniej po 1945 roku, historii najnowszej Polski. Prowadzi odczyty i wykłady w Polsce i w Niemczech, publikuje artykuły naukowe w czasopismach. Poza pracą naukową zajmuje się także publicystyką historyczną oraz komentuje aktualne wydarzenia w Niemczech i Austrii (Polskie Radio 24, TOK FM, Polskie Radio Program 1 i Polskie Radio Program 3).

Najważniejsze publikacje książkowe: „Przyłączenie Śląska Opolskiego do Polski 1945-1948” (1996); „Niemcy polscy 1944-1989” (2001); „Polska jako państwo narodowe. Historia i pamięć” (2008, razem z D. Berlińską) i „Czystki etniczne i klasowe w Europie w XX wieku. Szkice do problemu” (2010).

Fot. Maciej Czerski

Były minister spraw zagranicznych NRD, pastor. Pełni funkcję przewodniczącego Rady Federalnej Fundacji Badań nad Dyktaturą SED, której działalność zainicjował. Jest też członkiem kuratorium Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność. Od 12 października 2013 roku do 22 września 2016 roku pełnił funkcję prezydenta Niemieckiego Ludowego Związku Opieki nad Grobami Wojennymi. Zajmuje się europejską polityką zagraniczną i działa na rzecz wspierania demokracji. Studiował teologię w Naumburgu i Berlinie. Od lat 70. zaangażowany w byłej NRD w polityczną działalność opozycyjną. W 1989 roku zainicjował wraz z Martinem Gutzeitem założenie w NRD Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SDP). W 1990 roku pełnił funkcję urzędującego przewodniczącego wschodniej SPD. Po wolnych wyborach w 1990 roku był członkiem Izby Ludowej NRD i ministrem spraw zagranicznych NRD. W latach 1990–2009 poseł do Bundestagu, a od 1994 do 2009 roku przewodniczący Niemiecko-Polskiej Grupy Parlamentarnej Bundestagu. Pełnił funkcję zastępcy rzecznika ds. polityki zagranicznej Frakcji SPD. W latach 1998–2006  był przewodniczącym Delegacji Niemieckiej w Zgromadzeniu Parlamentarnym NATO, a od 2000 do 2002 roku wiceprezydentem Zgromadzenia Parlamentarnego NATO.

Historyk, studiował historię, studia Europy Wschodniej oraz prawo, najpierw na Uniwersytecie w Bremie, później w Hamburgu. Od roku 1998 należy do partii Bündnis 90/Die Grünen Hamburg, w latach 2011-2015 zastępca przewodniczącego landu tej partii. 2008-2021 poseł do Bundestagu. W latach 2014-2018 członek zarządu w Europäische Bewegung Deutschland e.V. Od 2018 wiceprezes Europäische Bewegung Deutschland e.V. 2018-2021 przewodniczący polsko-niemieckiej grupy parlamentarnej w niemieckim Bundestagu. Od lutego 2020 roku przewodniczący Südosteuropa Gesellschaft. Od 1 marca 2022 roku specjalny pełnomocnik rządu federalnego ds. Bałkanów Zachodnich.

Fot. Maciej Czerski

Janusz Styczek urodził się i wychował w Warszawie. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej na kierunku ekonomia oraz Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku politologia. Studiował również na Akademii Dyplomatycznej w Wiedniu. W listopadzie 2014 r. Janusz Styczek objął stanowisko radcy ministra oraz zastępcy Ambasadora RP w Berlinie. Sprawował funkcję zastępcy Dyrektora Departamentu Polityki Europejskiej w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie rozpoczął karierę w roku 1991. Oprócz wykonywania działalności koncentrującej się na Europie Zachodniej w warszawskiej siedzibie resortu jako naczelnik wydziału krajów niemieckojęzycznych, pracował również w Kolonii. W latach 2007-2008 szef wydziału ekonomicznego w Ambasadzie RP w Paryżu, gdzie następnie do 2012 r. zajmował stanowisko radcy ministra i zastępcy szefa placówki.

Fot. Maciej Czerski

Polityczka, dyplomatka, od 1982 roku studiowała lingwistykę stosowaną na uniwersytetach w Lipsku i w Warszawie, dyplomowana tłumaczka języków polskiego i rosyjskiego, od 1990 roku czynna w polityce na poziomie kraju związkowego i federacji. W latach 2001-2005 sekretarz generalna FDP. W latach 1998-2013 posłanka do Bundestagu z ramienia frakcji FDP, wiceprzewodnicząca Komisji Oświaty, Badań i Szacowania Konsekwencji Rozwoju Technologii, rzeczniczka frakcji FDP ds. polityki badań naukowych. W latach 2009-2013 sekretarz stanu w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i koordynatorka rządu federalnego ds. międzyspołecznych relacji polsko-niemieckich. Od sierpnia 2014 roku konsul generalna Republiki Federalnej Niemiec w Gdańsku. Wyróżniona w 2010 roku tytułem doktora h.c. Uniwersytetu Dokkyo w Japonii i w 2011 roku tytułem profesora h.c. Uniwersytetu im. Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Socjolog, dziennikarz. Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1968–1972, a od 1974 do 1977 roku na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie Zachodnim. W latach 1977–1978 studiował sowietologię na Carleton University w Ottawie, Kanada. Od 1978 redaktor Radia Wolna Europa w Monachium, do zamknięcia rozgłośni w 1994 roku. Komentator spraw krajowych i międzynarodowych, szczególnie stosunków polsko-niemieckich w audycji „Fakty, wydarzenia, opinie”. W 1991 roku korespondent wojenny w Słowenii, Chorwacji i Serbii. W latach 1987-1988 asystent (managing editor) dyrektora RWE Marka Łatyńskiego. W 1982 roku nagrodzony przez dyrekcję Radia Free Europe/Radio Liberty za audycję „Pomost - telefon do kraju” przełamującą blokadę informacyjną Polski po wprowadzeniu stanu wojennego, co „podniosło prestiż RFE/RL za granicą”. W latach 1998–2005 korespondent polskiej sekcji BBC World Service w Niemczech. Od 2006 do 2009 roku komentator polityczny Polskiego Radia w Berlinie. Współpracownik m.in. „Głosu Ameryki”, TVP, „Rzeczpospolitej”, Deutsche Welle World TV, „Newsweek Polska”, „Newsweek International”.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla demokratyzacji Polski. 

Fot. Maciej Czerski

Urodzony 6 września 1985 w Szczecinie. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice wraz z nim i jego bratem przybyli do Nadrenii Północnej-Westfalii w ramach polityki przesiedleńczej Helmuta Kohla.

Pierwsze doświadczenia polityczne zdobywał w Junge Union. Wkrótce potem wstąpił do CDU. Po studiach pracował w międzynarodowej firmie audytorskiej. W 2014 roku delegaci Junge Union wybrali go na swojego przewodniczącego. Jako przewodniczący federalny był członkiem federalnego zarządu CDU. Ziemiak jest członkiem niemieckiego Bundestagu od 2017 roku. 8 grudnia 2018 roku został wybrany na sekretarza generalnego CDU. W opozycyjnej frakcji CDU/CSU od wyborów w 2021 roku.

Studiował prawo na Uniwersytecie w Osnabrück i Westfälische Wilhelms-Universität w Münster.