TEATR NA GRANICY - Cicho, cicho, ciszej proszę

Cicho, cicho, ciszej proszę (Silence, Silence, Silence, Please) to fabularyzowany spektakl dokumentalny o rosyjskiej wojnie na Ukrainie. Opiera się na prawdziwych historiach ludzi, którzy w taki czy inny sposób są zaangażowani w wojnę: cywilów, którzy cierpią z powodu ostrzałów i okupacji, żołnierzy i ratowników medycznych walczących na linii frontu, wolontariuszy, którzy zaopatrują armię i udzielają pomocy humanitarnej cywilom. Spektakl skupia się na zanurzeniu publiczności w psychologicznych i fizycznych warunkach doświadczeń tych ludzi. Tworzymy środowisko performatywne, w którym aktorzy powtarzają swoje kwestie i działania aż do wyczerpania, wchodząc w przypadkowe interakcje, nakładające się na siebie w ramach ustalonej sceny. Staje się to żywym generatorem znaczeń, które za każdym razem są inne. Jest to próba wytyczenia ścieżki do redukcji myślenia i napięcia ciała, które mają miejsce w warunkach walki o przetrwanie, a w tym przypadku narzuconych przez agresora. Po spektaklu o 20.30 spotkanie z autorami: Pavlo Yurov, Anatoliy Tatarenko i aktorzy Pawlo Jurow miał tam być. Kilka tygodni przed premierą zwrócił się z prośbą o dokumenty, które umożliwiłyby mu opuszczenie Ukrainy. Mężczyźni zdolni do poboru mają zakaz wyjazdu z kraju, są jednak wyjątki i 43-letni Jurow spodziewał się, że otrzyma pozwolenie dzięki któremu będzie mógł uczestniczyć w premierze swojego spektaklu. Zamiast tego otrzymał powołanie do ukraińskiej Gwardii Narodowej i pełni obecnie funkcję oficera prasowego w brygadzie przygotowującej się do udziału w spodziewanej kontrofensywie. Jurow nie miał więc innego wyjścia, jak tylko zostać, podczas gdy jego aktorzy wyszli na scenę w portugalskim mieście Coimbra i występowali, a jego nazwisko migało w neonach przed salami teatralnymi. Sztuka naśladuje życie. Zaczerpnięta z prawdziwych doświadczeń Ukraińców żyjących pod ciągłym ostrzałem i znoszących rosyjską okupację, dotyka życia żołnierzy i ratowników medycznych pracujących na froncie wojny oraz wolontariuszy niosących pomoc humanitarną ludności. Jurow chciał jednak, aby spektakl dotknął widzów głęboko i wciągnął ich w swoją przestrzeń. Cicho, cicho, ciszej proszę zmusza widzów do konfrontacji z psychologicznymi skutkami ciągłego ostrzału artyleryjskiego i życia w trybie przetrwania. Oto mój cel: dać widzom szansę doświadczenia warunków oraz stanów psychicznych i fizycznych ludzi, którzy to przeżywają, powiedział Jurow agencji The Associated Press w Kijowie. Spektakl w pierwotnej wersji wystawiono w 2020 roku. Kiedy w lutym 2022 roku Rosja rozpoczęła inwazję na Ukrainę, Jurow zdecydował się przerobić sztukę, aby odzwierciedlić niedawne, rzeczywiste wydarzenia. Jurow wyraził nadzieję, że wiele osób na widowni w czasie trwania przedstawienia poczuje, jak to jest być w tej sytuacji. Aktorzy mówili, że w ich udział w spektaklu miał w sobie coś surrealistycznego – sztuka porusza tematy tak dla nich aktualne – lecz pełnił również funkcję terapeutyczną. Gram kobietę, która musi opuścić terytorium zagrożone okupacją, a następnie faktycznie okupowane – powiedziała 37-letnia ukraińska aktorka Oksana Leuta. – Mogę powiedzieć, że dla mnie jest to wyjątkowe, ponieważ zdecydowałam się nie opuszczać kraju i mam inne, mieszane uczucia wobec do tych, którzy wyjechali. (Bernat Armanague, Associated Press) "Teatr Na Granicy: Concrete Theatre (Kijów)" W dniach 25 i 26 listopada zapraszamy na spotkanie z Concrete Theatre z Kijowa. Jego twórcy: Pavel Yurov oraz Anatoli Tatarenko znani są już szczecińskiej publiczności z prezentacji w 2019 roku spektaklu "E.M.D.R. (eyes, movement, donbas, renegade)" opartego na osobistych przeżyciach reżysera, który w 2014 roku, po wydarzeniach na Majdanie, pojechał odwiedzić rodzinę w Donbasie i tam został porwany przez separatystów, i więziony przez 3 miesiące. Opowieść o tym doświadczeniu i wychodzeniu z traumy stanowiła będzie preludium do rozmowy o obecnej sytuacji, a także o tworzeniu w czasie pełnej inwazji rosyjskiej na Ukrainę. „Teatr na granicy” jest nowym projektem Teatru Kana, dotykającym roli sztuki w sytuacji zagrożeń, skrajnych doświadczeń, niepokojów politycznych i społecznych - w procesie ich przetwarzania i integrowania. Jest on kontynuacją działań zapoczątkowanych w czerwcu 2023 projektem „Dni oporu sztuki w Szczecinie”. Program jest finansowany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec w ramach linii projektowej „Mosty przyszłości. Polska i Niemcy dla Ukrainy”.