45 lat partnerstwa Krakowa i Norymbergi

W tym roku Kraków i Norymberga obchodzą 45-lecie partnerstwa. Oficjalne porozumienie, zawarte 1979 roku, zostało przez mieszkańców obu miast wprowadzone w życie i w kolejnych latach przyniosło liczne kontakty i przyjaźnie. Ich ukoronowaniem było utworzenie Domu Krakowskiego w Norymberdze i Domu Norymberskiego w Krakowie, które są gospodarczą i kulturalną wizytówką partnerskich miast. Ich związki, dzięki silnie rozwiniętym kontaktom handlowym, sięgają aż do XIV wieku. W ślad za nimi rozwinęła się także współpraca artystyczna, której największe ożywienie przypada w czasach świetności Krakowa, w XV i XVI wieku, kiedy to miasto przyciągnęło niemieckich artystów m.in. rzeźbiarza Wita Stwosza czy malarza Hansa Dürera. Z okazji jubileuszu Dom Norymberski i Dom Krakowski zaprosiły do współpracy artystów z obu miast, którzy przygotowali projekty artystyczne w przestrzeni publicznej nawiązujące do wspomnianych wyżej relacji Krakowa i Norymbergi. Kraków sobota, 22.06.2024 w godz. 16.00 – 22.00 - ul. Skałeczna, przed Domem Norymberskim w godz. 22.00 – 23.00 - ul. Nadwiślańska 2-4, przed Cricoteką Kuratorka: Renata Kopyto Łąka, Thomas May, Artur Wabik „Studium traw” to akwarela autorstwa znakomitego norymberskiego malarza Albrechta Dürera. Znajdująca się w zbiorach graficznych wiedeńskiej Albertiny praca uważana jest za jedno z najsłynniejszych studiów przyrodniczych w historii sztuki. Niezwykle realistycznie przedstawiony niewielki fragment łąki z różnymi trawami i ziołami jest datowany na 1503 rok. Przedstawione na nim rośliny to: trawa zwyczajna, babka szerokolistna, przetacznik, krwawnik pospolity, stokrotki i mniszek lekarski. Studium Dürera stało się inspiracją dla artystów z Krakowa i Norymbergi: Artura Wabik i Thomas May. Mural, który powstał na fasadzie galerii Domu Norymberskiego to zmultiplikowana, nowoczesna interpretacja akwareli niemieckiego mistrza. Dodatkowo część chodnika została przeznaczona na realizację prawdziwej mini łąki, która utworzą trawy, zioła i kwiaty, które znalazły się na obrazie Dürera. Do współpracy przy projekcie zaproszona została młodzież, która bierze udział w warsztatach plastycznych w pobliskim Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży. Ich uczestnicy wykonali czarno-białe rysunki traw, roślin i kwiatów inspirowane grafiką Dürera, które posłużyły artystom do wykonania muralu. Fuga, Gisela Hoffmann, Gisela Hoffmann wykorzystuje w swojej twórczości linie tworzone z różnych materiałów, a kreując za ich pomocą nową przestrzeń podkreśla architektoniczną konstrukcję budynku lub dopełnia ją swoimi obiektami. Interesują ją relacje między zewnętrzem a wnętrzem, przestrzenią prywatną i publiczną, naturą i miejską zabudową. Tak właśnie zaprojektowana została instalacja Fuga, która przywodzi na myśl formę muzyczną. W budownictwie jest to też nazwa łączenia spajającego dwa elementy, tak jak to ma miejsce w przypadku kamiennej, narożnej konstrukcji zabytkowego budynku Domu Norymberskiego. Równoległe linie o różnej długości przypominają także wersy wiersza, którego ważnym elementem jest rytm. Światło między wersami, fuga i muzyczny interwał to przestrzenie, którym Gisela Hoffman nadaje w swojej instalacji wizualną formę. Futurystyczny trawnik marzeń, Petra Krischke Instalacja Petry Krischke nawiązuje do badań, których celem jest wyhodowanie roślin emitujących światło. Stacja testowa miejskiego trawnika przyszłości mieści się w futurystycznej szklarni kopułowej. Powstająca tu trawa ma być hodowana przy użyciu manipulacji genetycznej, która wytwarza wielokrotnie więcej tlenu niż zwykły trawnik, a tym samym w istotny sposób przyczynia się do redukcji emisji CO2 w dużych miastach. Ważnym skutkiem ubocznym redukcji CO2 jest nocna poświata przyszłych źdźbeł trawy, która mogłaby przełożyć się na oszczędność energii w oświetleniu ulicznym i zwiększenie poczucia bezpieczeństwa wśród mieszkańców przebywających na terenach, gdzie trawa ta zostałaby wykorzystana. Światło z takich źdźbeł trawy ma oczywiście zakres widmowy, który nie drażni owadów. Kopuła zbudowana jest z drewnianych elementów w kształcie wielokątów, które obciągnięte są folią o wysokiej przepuszczalności światła. Po zmroku instalacja tworzy świetlisty element w pejzażu miasta będący jego dodatkowym oświetleniem. Norymberga Sobota, 20.07.2024 Hübnerstor, tunel w murach miejskich w Norymberdze Słowiański modernizm, Marcin Czaja Kuratorka: Katarzyna Prusik - Lutz Początek XX wieku przynosi narodziny i rozwój modernizmu, jednego z najważniejszych ruchów w architekturze i designie. Niemieccy architekci związani z Bauhausem: Walter Gropius i Ludwig Mies van der Rohe należeli do jego najwybitniejszych przedstawicieli i podobnie jak inni twórcy zakładali, że o pięknie budynku stanowi głównie jego funkcjonalność. Budynek miał być dziełem niemal abstrakcyjnym, pozbawionym jakiegokolwiek zdobnictwa. Jednakże w wielu krajach, także w Polsce, wytworzył się swego rodzaju lokalny styl modernistyczny, który tę nowoczesną formę łączył z elementami inspirowanymi ludowością, duchowością czy słowiańskimi mitami. Do takich właśnie przykładów krakowskiego modernizmu sięga w swoim muralu Marcin Czaja. Artysta wykorzystuje motywy z płaskorzeźb znajdujących się nad drzwiami krakowskich kamienic. Są to głównie rzeźby nawiązujące do wspomnianej słowiańskiej mitologii, ale także przedstawienia zupełnie "profaniczne" (np. kobieta kosząca zboże). Kolory muralu odnoszą się do barw natury, bo natura: fauna i flora oraz zespolony z nią człowiek to główne elementy tej pracy. Lokalizacja muralu ma także symboliczne znaczenie - to tunel, który łączy zieloną, "naturalną", stale odradzającą się część Norymbergi (Wöhrder Wiese) z historycznym centrum (kulturalnym rdzeniem miasta).