Cornelius Ochmann nowym niemieckim dyrektorem FWPN

Z dniem 1 sierpnia 2013 r. stanowisko niemieckiego dyrektora – członka Zarządu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej obejmie z nominacji Rządu Republiki Federalnej Niemiec Cornelius Ochmann, uprzednio ekspert Fundacji Bertelsmanna ds. polityki europejskiej i stosunków Rosja-UE, wybitny specjalista w tematyce Polski, Rosji, Ukrainy i Białorusi.

Cornelius Ochmann urodził się w 1964 roku, studiował na uniwersytetach we Wrocławiu i Moguncji. Przebywał na pobytach badawczych w Moskwie i Jerozolimie (Hebrew University). W Fundacji Bertelsmanna pracował w latach 1994-2013. Od 1 sierpnia 2013 r. obejmie stanowisko niemieckiego dyrektora - członka Zarządu FWPN po zmarłym w listopadzie ubiegłego roku Albrechcie Lemppie.

Cornelius Ochmann podkreślił w rozmowie z Deutsche Welle, że bilateralne stosunki między Polską i Niemcami są bardzo dobre, mogą być jednak jeszcze lepsze: „Przez ostatnie 20 lat budowaliśmy podstawy do rozbudowy tej współpracy, teraz nadchodzi pora na jej pogłębienie”.

Cornelius Ochmann jako nowy dyrektor niemiecki FWPN wzmacnia kompetencję wschodnią i europejską naszej instytucji, która w ostatnich latach rozwinęła projekty bilateralne „plus”, wykraczające poza czystą dwustronną współpracę między naszymi krajami, a także projekty polsko-niemieckie umieszczone w szerszych strukturach europejskich. „Nadal wspieramy kulturę, rozwój społecznego dyskursu o historii. Ale chcemy się też przyjrzeć temu, co nurtuje Europę. Dokąd ona zmierza, dlaczego rośnie krytycyzm wobec UE i jaka z tego wynika transformacja społeczna. Zamierzamy wkrótce wystartować z edycją Rozmów europejskich w Warszawie – mówi Cornelius Ochmann.

Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej wspiera dobre relacje między Polakami i Niemcami. Przez 20 lat istnienia FWPN wsparła ponad 10 tysięcy bilateralnych projektów i współtworzyła tym samym fundamenty porozumienia polsko-niemieckiego. U podstaw działań FWPN leży przekonanie, że Polacy i Niemcy jako równorzędni partnerzy mogą wspólne działać na rzecz nowoczesnego, otwartego i sprawiedliwego społecznie współżycia w UE. W tym sensie obydwa kraje tworzą wspólnotę kształtowania wartości. Wymaga ona, aby bilateralność relacji nabrała nowego wymiaru i nowej jakości, a także zawierała kontekst europejski.