Stara kobieta wysiaduje. Występy gościnne Teatru Studio am Salzufer w Polsce

Powstała przed czterema dekadami awangardowa sztuka „ Stara kobieta wysiaduje” Tadeusza Różewicza należy do najbardziej wieloznacznych i abstrakcyjnych sztuk tego autora. Traktuje o kryzysie współczesnej cywilizacji i grożących jej niebezpieczeństwach.

Stara kobieta jest centralną postacią dramatu. Nie wiadomo, skąd się pojawia i kim tak naprawdę jest. Nie jest postacią psychologiczną. Symbolizuje życie, energię i niezmienność podstawowych praw natury. Niezniszczalna w swej witalności , błazeńska i tragiczna zarazem, broni prastarych ludzkich wartości, broni życia człowieka i życia jako takiego Stara zapomniana bogini życia. Mityczna i monstrualna . Ostrzega przed przyszłością, a jednocześnie przynosi nadzieję na ratunek, na wyjście ze ślepej uliczki, w jakiej znalazła się ludzkość.

Tytuł sztuki kojarzy się z cielesnością, zwierzęcością – z ptakiem albo zwierzęciem. Motyw „ człowiekozwierzęcia”, który jest częścią natury, dotyka wielkiej metafory, wokół której krążą utwory Różewicza : tragicznego rozdarcia ludzkiego istnienia. W kobiecie / kobiecości / kobiecej emocjonalności i energii widzi Różewicz ocalenie od współczesnej apokalipsy, na przekór rządzonemu przez mężczyzn światu z jego strukturami władzy, narcyzmem, samozniszczeniem. „Wysiadywanie” może oznaczać owocną. Fundamentalną czynność. Ale może być także czynnością pustą , bezpłodną. Tytuł wisi nad sztuką jak wielki znak zapytania.

spektakl trwa: 115 minut z jedną przerwą

miejsce: Kraków | termin: 19.-20.12. | link