Granica istnienia 2- warsztat G. Jankowicza w cyklu "Granice Kafki"

Franz Kafka nad opowiadaniem zatytułowanym „Dociekania psa” pracował we wrześniu i październiku 1922 roku. Narratorem jest pies opowiadający o swoich doświadczeniach z różnych etapów życia, przede wszystkim o skomplikowanej relacji z psią wspólnotą. Miota się między fascynacją a uczuciem zawodu spowodowanym rzeczywistym lub wyobrażonym odrzuceniem. Jego los układa się w koło, które ogranicza rozedrganą duszę (psy – podobnie jak inne zwierzęta – mają u Kafki dusze; jest to fakt dla pisarza oczywisty i niepodważalny). Pytanie kryjące się pod każdym ze sformułowanych przez bohatera-narratora zdań brzmi następująco: czy aby zyskać spokój, powinien bardziej wniknąć w psią wspólnotę, czy ostatecznie zerwać łączące go z nią więzy? Wydaje się jednak, że żadne z tych rozwiązań nie jest możliwe. Podczas ostatniego warsztatu Kafkowskiego wrócimy do opowiadania „Dociekania psa” i porozmawiamy o nim w oparciu o lekturę dzienników Kafki z roku 1922.