„Hotel Paradiso” - Familie Flöz
18 maja 2013 - 18 maja 2013 18:30 Bytom, Plac Karin Stanek 1
Źródła poczucia humoru, inspiracje, sposób budowania postaci, możliwości i ograniczenia wynikające z grania w maskach, i wreszcie jak to możliwe, że czwórka aktorów wykreowała tak dużą liczbę postaci, rozwinęła, tak wielką liczbę wątków – takie pytania padały podczas spotkania z grupą Familie Flöz po spektaklu „Hotel Paradiso” w Bytomskim Centrum Kultury, 18 maja.
Podczas ponad godzinnego spektaklu rozgrywającego się na scenie Bytomskiego Centrum Kultury widzowie poznali historię skomplikowanych relacji rodzinnych właścicieli górskiego pensjonatu. Silne emocje, a takich tu nie brakowało – była zazdrość, chciwość, pożądanie, miłość – najmocniej wyrażane są mimiką twarzy, oczami. W przypadku Familie Flöz jest to niemożliwe, aktorzy grają w maskach, jednak mistrzowskie opanowanie warsztatu artystycznego, niemal zespolenie masek z ciałami artystów uzyskane za sprawą wielogodzinnych ćwiczeń, pozwala o tym zapomnieć. Zasłonięte twarze nie stanowiły dla publiczności przeszkody w zrozumieniu treści. Spektakl rozgrywany był bez słów i słusznym okazało się hasło, którym teatr promuje swoje realizacje – to faktycznie propozycja skierowana dla publiczności „od lat 5 do 105”. Niemi aktorzy, płynność ruchu i wciągające romantyczno – kryminalne wątki sprawiły, że widzowie czuli się jakby przeniesieni w realia świata filmu animowanego. To bardzo niecodzienne doświadczenie. O swoich spostrzeżeniach rozmawiali z zespołem po przedstawieniu.
Podczas ponad godzinnego spektaklu rozgrywającego się na scenie Bytomskiego Centrum Kultury widzowie poznali historię skomplikowanych relacji rodzinnych właścicieli górskiego pensjonatu. Silne emocje, a takich tu nie brakowało – była zazdrość, chciwość, pożądanie, miłość – najmocniej wyrażane są mimiką twarzy, oczami. W przypadku Familie Flöz jest to niemożliwe, aktorzy grają w maskach, jednak mistrzowskie opanowanie warsztatu artystycznego, niemal zespolenie masek z ciałami artystów uzyskane za sprawą wielogodzinnych ćwiczeń, pozwala o tym zapomnieć. Zasłonięte twarze nie stanowiły dla publiczności przeszkody w zrozumieniu treści. Spektakl rozgrywany był bez słów i słusznym okazało się hasło, którym teatr promuje swoje realizacje – to faktycznie propozycja skierowana dla publiczności „od lat 5 do 105”. Niemi aktorzy, płynność ruchu i wciągające romantyczno – kryminalne wątki sprawiły, że widzowie czuli się jakby przeniesieni w realia świata filmu animowanego. To bardzo niecodzienne doświadczenie. O swoich spostrzeżeniach rozmawiali z zespołem po przedstawieniu.
